beyaz uçuşan bi etek giymişim.. yağmurlu ve bol çamurlu bi gün ayrıca lodos var ... bi yere gitmeye çalışıyorum ve koşarak bi otobüse biniyorum.. derken otobüste bi çocuk çamurlu ayakkabılarıyla beyaz eteğime sürünüyo yanındaki anneside sırıtarak bana bakıyo..kalabalıktan nefes alamıyorum.. can havliyle kendimi otobüsten aşağı atıyorum ilk durakta.. iner inmez bi veled daha var orda ve üzerime yine çamur sıçratıyo.. sinirden ağlasam da farketmez artık nasıl olsa sırılsıklam olmuşum diyorum.. ama burası otobüsten daha iyi en azından rüzgar var..nefes alabiliyorum..beyaz eteğin de üzerinde çamur rengi güller açmış...
ne zaman gündüz vakti uyusam böyle kabuslar görürüm..
UYRGZR-.-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder