bi şey istemiyom lan!

Harika! Kimse omzumdan öperek uyandırmadı beni bu sabah da.. Kolumu bacağımı yatağın her bir yanına istediğim kadar uzatabildiğim bi uyku da çekmişim anasını satayım.. Ekmek gazete almaya gidiyom, bugün hangi gazete alınacaktı” diye kimse sormadı. Seyahat eki ne zaman, kitap ekini hangisi hangi ara veriyo öğrenemeyen kimse yok çünkü..“Ohh mis gibi çay demlemişsin” diye çayıma ortak olunmaya da kalkışılmadı. Sabahın bu en güzel ritüeli “ne zaman kaç şeker koyacağız bilemedik ki” cümlesi sarf edilerek sinirim bozulmadı. Ne var bunda bilemeyecek üstelik. Bal, reçel varsa şeker yok, bal-reçel yoksa bardak büyükse iki, küçükse yarımdan biraz fazla, keyif çayıysa şekersiz.. Böyle, ikindi vakti içiliyor karnım acıkmış ama yiyecek tatlı bi şey yoksa bir şeker, tatlı bi şey varsa şekersiz.. Bu kadar basit bi kombinasyonu öğrenemeyen kimse yok bu sabah da ne güzel.. Gazetenin baskıdan çıkmış haliyle katlanmış şeklini kimse benden önce bozmadı..İşe gitmeyi bir hafta daha reddettiğim için, sessiiiizz, sakiiiin bir şekilde,  istediğim müziği çalarak ya da çalmayarak kahvaltı edeceğim, kimseye çay karıştırma sesini uzattığı için gıcık olmayacağım. Hangi saatte, hangi dakikada yüzmek istersem yüzeceğim, ister kitap okuyacağım, ister sahili keseceğim, istersem de şehir kasabama evler yapıp, barajlar açacağım, jeneratör, kasket siperlik isteyeceğim komşulardan.. Canımın çektiği yemeği yapacağım, mesela bamya..”Iggg, o yenir mi lan” diyen kimse olmayacak, şöyle ekşili ekşili, salya sümük yiyeceğim, anasını satayım bi defa daha.. Akşam üstü yürüyeceğim deniz kenarında, elimi kolumu sallaya sallaya, kimseye sarılmadan bu sıcakta, yapış yapış.. Belki bi bira alıp, ay denizin üstünde yansımaya hazırlanırken, öksüz bi şezlong bulur, otururum bile.. “gönlüm sarhoştur yıldızların altında” geyiği yapmadan kimseyle, yıldızlara göz kırparım…onlar da bana kırpar herhalde..

 U(YKSZ)