!Kalle..

Şimdi bişeyler söylemek lazım.. yok öyle toplumsal konulara girip ahkam kesicek değilim.. böyle bişey yapasım yok ..yine her zamanki gibi saçmalarım muhtemelen.. neyse uzatmayalım efendim.. dün akşam yaklaşık 10 gündür Ankara’nın buz kesen havasını özletmeyen İstanbul’da işten çıkar çıkmaz evin yolunu tutup sıcak çorbalar, kahveler , bitki çayları felan eşliğinde tv nin ve bilgisayarın başında geçirilen onca gecenin ardından (soğuk havalarda böyle yapmayı seviyorum) beni işten çıkıp eve gitmemeye, bir sinema yapıp bir film izleyerek dışarıda bir gece geçirmeme sebep olabilecek 3 şeyden birinin olması yani “ejderha dövmeli kız” filminin vizyona girmiş olması üstelik üzerinden kooocaman bir haftanın geçmiş olmasıydı.. diğer iki şeyin ne olduğunu “belki” daha sonra söylerim :)
sevgili seçerken yaptığım hatayı filme gidecek arkadaşı seçerken de yaptım ve insanlara görünüşlerinden dolayı önyargılı yaklaşan, toplumda sürüye uyanlardan olmayı tercih edip sıra dışı olanlara da tepkili olan biriyle bu filme gitme gafletinde bulundum.. 3 kitabı okumuş ve daha önce çekilen 3 filmi de izlemiş biri olarak aynı zamanda arkadaşımı da tanıyan biri olarak başıma gelecekleri aslında daha filme gitmeden biliyordum.. sanki insanları bileyleyip sivri uçlarını törpülemek bana görev olarak verilmiş.. bazen kendime uyuz oluyorum ya!
Neyse uzuuun bir reklam ve fragman sağanağından sonra jenerik başladı ve ben tabii ki büyülendim.. nedense jenerik görüntüleri bana Pink Floydu ve “ Wall” filmini hatırlattı.. tekrar izleyip nedenini bulmam lazım.. film başlayıpta bizim Lisbeth namı diğer “ejderha dövmeli kız” göründüğünde benim bu filmi izlemek için seçilebilecek en yanlış kişi olan arkadaşımdan ilk tepki “tipe bak” oldu.. sonrasında da saçına, piercinglerine, dövmelerine, hareketlerine yani her bişeyine laf etti durdu film boyunca.. tabii bende yarı dirsekleyerek yarı “çık git dışarı” şeklinde çemkirerek izledim filmi.. birde İstanbul’un orta yerinde bulunan bir sinemada izlediğim halde izleyici kitlesi ne ayrı sinir oldum.. sanırım yarısı 18+ olduğu için gelmiş ve bekledikleri 18+ sahneleri umdukları gibi bulamadıklarından pek bi söylendiler film çıkışında.. bir de ilk yarıda çıkan, filmden bir şey anlamadık diyen ikinci bir akla ziyan tipler vardı ki..bunların ikisi tam solumda oturuyordu.. (18 yaşlarında iki genç kızımız) bu ne biçim film ya diyip ilk yarıda çıktılar ve bir kafede oturup zaman geçirmeyi tercih ettiler zannımca.. bütün sinemadakiler çıksa da rahat rahat izlesem diye düşünmedim değil…

Kendisini pek sevmediğim hatta 007 James Bond karakterinde berbat bulduğum Daniel Crieg, Blomkvist rolünde bence çok iyiydi.. Lisbeth rolunde de Rooney Mara iyiydi.. ilk İsveç yapımı olan film serisindeki karakterlere alıştığımdan Hollywood versiyonuna pek sıcak bakmıyordum ama bu iki oyuncuda bir sorun yaşamadım.. tabii ki çekimlerde görüntülerde söylenecek söz yok ama olaylarda eksik kalan şeyler oluyor kitap filme alınırken.. sanki İsveç versiyonunda olayların sıralanışı daha doğruydu ve oyuncular daha doğal ve gerçekçiydi..  kitaplar filme alınırken bazı olaylar ister istemez kısaltılıyor ya da atlanıyor..  Milenyum üçlemesinin yazarının öldüğünü ve artık devamını yazamayacağını da hesaba katarsak bir ejderha dövmeli kız fanatiği olarak sanırım bunun Hollywood değil Bollywood versiyonu da yapılsa gider izlerim .. :D

 UYRGZR-.-