Kasım 26, 2013

mutabıkız

Rüzgar, çoğu yaprağını dökmüş ağaçların dallarında dinleniyor şimdi. Nazlı bir hali yok, haşin hiç değil. Başıboşlaşmış, içi bi hoşlaşmış halde..yeterince lacivert gökyüzü..Bulut hüzün sarmalanmış yüzler gibi..ağlamıyor.. tebessümü öyle. Beklemekten sıkılmamış ..umudu eksiltmiş beklemenin kendisinden sadece..hafiflemiş böylece. Ne gitmek ister şimdi..ne de bağlı olduğu yere..

Atlas psikozunda faniler..oysa bir deniz var..zihnimizin derinliklerinde, lopların kıvrımlarında bir yerlerde..bir kumsal..lacivert , gri, siyah bulutlar da var..üstlerinde mutlaka güneş..zihnimizde bir güneş..


umut olsun diye söylemiyorum..muamma da değil, çok fiziki bir gerçek. .bir tren şu zaman.. içindesin..bir vagondan diğerine koşsan ne..
U(YKSZ)

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...