kuzey ışıkları

“ evlenip çocuk yapmak istiyorum.

dünyayı dolaşmak, bir ev almak..

romantik tatillere gitmek, gün boyu

sadece dondurma yemek istiyorum

başka ülkelerde yaşamak

ideal kiloma inip orada kalmak

harika bir roman yazmak

eski arkadaşlarla haberleşmek

bir ağaç dikmek istiyorum

nefis bir akşam yemeği hazırlamak,

kendimi başarılı hissetmek

buz banyosu yapmak, yunuslarla yüzmek

gerçek bir doğum günü partisi vermek

yüz yaşına kadar yaşamak,

ölene dek evli kalmak.

Bir şişede coşkulu bir mesaj yollayıp

Aynı derecede ilginç bir cevap almak

Tüm korkularımın üstesinden gelmek

Bütün gün bulutları izleyip yatmak

Antikalarla dolu eski bir ev almak

Bir maratonu sonuna dek koşmak

Harika bir kitap okuyup, güzel

cümlelerini hayatım boyunca hatırlamak

hislerimi yansıtan resimler yapmak

bir duvarı sevdiğim resimlerle

ve sözcüklerle kaplamak

sevdiğim dizilerin

tüm sezonlarına sahip olmak

önemli bir konuya dikkat çekip,

insanların beni dinlemesini sağlamak.

Paraşütle atlayıp, helikopter kullanmak,

Çırılçıplak yüzmek.

iyi bir iş bulmak,

romantik ve eşiz bir evlenme teklifi almak

gece açık havada uyumak

besseggen dağına tırmanmak,

bir filmde ya da tiyatroda rol almak

piyangoda milyon kazanmak

faydalı işler yapmak..

ve sevilmek istiyorum”     

 kelimelerin dizilişinden anlamışsınızdır hem kötü çeviri hem de başka bi toplumun cümleleri.. alıntı, bir filmden.. bir filmin kafe sahnesinden.  orda söylenen şu şeylere de kafayı takmayın..dert başka.  “Herry Selly ile Tanışınca” nın, “Ucuz Roman”ın restoran sahnelerini geçin bi kalem. Okumanız seyretmenize mani değil inanın. O sahnedeki genç adamın hissettiklerini dibine kadar hissetmezseniz…(ay..ne diyeyim kestiremedim)gelin size çay demliim.

Bu mecrada ne kitap ne de film üstüne ahkâmlarımız yer almıyordu aslında ama dedim bayram geliyor, ülkenin altı üstüne- üstü altına yer değiştiriyor. Bütün bu seyr-ü sefere karışmayıp “evim evim canım evim” düsturuna sarılacaklara, sarılıp da bayram gezmelerine çıkanlardan sıyrılacaklara,  şöööyle çay-çorba eşliğinde koltuğa gömüleceklere biraz kuzey ışıklarını hatırlatayım. Bilenler biliyordur, sevenler seviyordur kuzey Avrupa filmlerini.. “Sevemedim karagözlüm” diyenler de bi şans daha verirler belki. Filmin adı “Oslo, 31 Ağustos”. Bi tutunamamak filmi. Sade, serin, içacıtıcı. Bayram bayram önerdiklerine bak demeyin. Siz evinizde yan gelip yatmışken sosyal devleti dibine kadar yaşayan insancıklar bile neler çekiyo görün ahan da!

 siz, biz, ben, o..olmadan da dönüyo bu sersem dünya.

 Aramaya üşenenler için bağlantı burada : 

 Oslo, 31 Ağustos’un  senaristi Eskil Vogt’un ilk filmi Körlük ise geçen hafta sessiz sedasız sinemalara geldi sanırım aynı sessizlikle de gitti- mi bilmiyorum, belki bir iki salonda tek seans oynamaya devam ediyordur-

Filmin fragmanına bi göz değdirin..

azıcık daha bakayım diyenler için

Bu arada ilk filmin yönetmeni joachim trier amcanın Reprise(tekrar) filmini bulan olursa bi zahmet iletsin. çok bi mütehassis olurum

Hadi öptüm.