DENKLEM

Arkadaşlarımın yakınlarının hastalık haberleriyle başladı gün, geceyi acilde geçirmişlerdi, sonra bir hırsızlık, bir intihar, bir ölümlü kaza haberi ile perçinleşti.Hayat bu haberlerin mutsuzluğu,karamsarlığı ile sürüyor. Hastalıkların ikisi gelip geçici-umarım- birisi kalıcı, hırsızlık dediğin ilk şoktan sonra atlatılır bir durum, intihar ve kaza ....
Rastlantı ve zorunluluk... Rastlantı ve kaos... Düşünmenin anlamı yok. Bilmenin bir anlamı yok. Rastlantıların hayatımıza izdüşümünü açıklayan denklemi çözmüş olabilmemizi keşfettiğimiz anın mutsuzluğu düşünüyorum. Bu denklemi bilmenin yaratacağı paranoyayı. Hayat akıp giden bir denklemse eğer onun gidişini etkileyebilecek durumları -ısı,basınç,miktar, hız,katalizör maddeler vs.- bildiğimizi varsaydığımızı düşünüyorum. Neyi ne kader engelleyebilir oluşumuzu. Ve bilmiyor oluşumuzun dayanılmaz hafifliğini.. Kadere, takdir-i ilahîye sığınabilmenin rahatlığını. Sığınamamanın huzursuzluğunu..

Ankara’ya kar yağdı bu gece. Lapa lapa.. Pirinçlerin yapışık olmasıyla özdeşleşen deyimin hayatla ilgisini düşünmekteyim şimdi..
U(YKSZ)