IRAK UZAK

Tan ağarır.
Şafak söker.
Seher vakti bülbüller öter.
Sabahın halini vaktini anlatacak bir dolu kelime bulur da insan,
Gün olur kendi ahvalini tanımlayacak sözü edemez bazen..

Gün doğar.
Gün ışır.
Gün aydınlanır.
Geceyi bitirip gündüze bağlar da insan,
her bir vaktin tadını çıkaramaz bazen.

Vakit gelir.
Vakit olur.
Vakit geçer.
Saniyeyi saniyeye ekler de insan,
İşte güçte bir arpa boyu yol alamaz bazen.

İş görülür.
İş edinilir.
İş yapılır.
Deveye boynun niye eğri diye sorar da insan,
kendi kusurunu göremez olur bazen.

Kusur edilir.
Kusur işlenir.
Kusur bulunur.
Kusursuz dost arar da insan,
kendi sözünün ardını tutamaz bazen.

Söz verilir.
Söz tutulur.
Söz acıtır.
Deveye hendeği atlatır da insan,
gönlünü serin tutamaz bazen.

Gönül eğlenir.
Gönül kırılır.
Gönül bağlanır.
Her yiğidin gönlünde bir aslan yatar dese de insan,
gözden ırak olanı gönülden de uzak tutar bazen.

Bu blogger ayrılığı beni bu hale getirdi be yahu..Yazabiliyom, ama göremiyom..Saz alıp diyar diyar gezecem gayrı.
La Uyurgezer, iki kelam et bre!

Uyur iken gezen insan
Uyumayanı unutur mu
yorumunda özledim deyip,
bloğu öksüz bırakır mı?:))))
U(YKSZ)